Kościoły i Historia Parafii

Kościół Filialny Raciniewo

Historia.
Kościół, dawny zbór ewangelicki pw. MB Częstochowskiej z 1680 r. Rozbudowany o zakrystię w poł. XIX w. W 1946 r. przejęty przez kościół katolicki.
wieś założona przez Krzyżaków, którzy Wawrzyńcowi Butzken nadali w „Rutzenberge” 42 włóki. Po roku 1466 Raciniewo było wsią szlachecką. Z zachowanych dokumentów z połowy XVI wieku wynika, iż było trzech właścicieli. M. Walde posiadał 4 łany. B. Doręgowski herbu Dwie Trąby - 4 łany. Najwięcej ziemi posiadał E. Bornsche (pochodzący z Pomorza Zachodniego) 12 łanów i folwark. W czasach Prus Królewskich często zmieniali się właściciele. W pierwszej połowie XVIII wieku swoje posiadłości mieli tutaj: Schiedel, Bern, Meling, Przytarski. W czasach pruskich w okresie uwłaszczenia chłopów część usamodzielniła się, ale całkowita niezależność od właścicieli ziemskich nastąpiła w roku 1851. W roku 1868 w Raciniewie 828,50 morgów znajdowało się w posiadaniu chłopów, a 2268,22 morgów liczył majątek ziemski. We wsi było 50 budynków i 214 mieszkańców, w tym 204 ewangelików i 10 katolików. Na początku XX wieku w Raciniewie powstała szkoła; jak w większości wsi w regionie człuchowskim nauka odbywała się w wydzierżawionym budynku chłopskim. W latach następnych wykupiono gospodarstwo chłopskie z zabudowaniami, dom mieszkalny przebudowano na szkołę. W latach II wojny światowej do pracy w rolnictwie w Raciniewie już w październiku 1939 roku skierowani zostali polscy jeńcy ze Stalagu II B Hammerstein. Komando Pracy liczyło 20 jeńców. W latach późniejszych pracowali też robotnicy przymusowi różnych narodowości, którzy odzyskali wolność w roku 1945. W lutym 1945 o Raciniewo i okoliczne miejscowości toczyły się ciężkie boje. Niemcy stawiali zacięty opór. Żołnierze radzieccy 19 armii 2 FB zajęli wieś 25 lutego 1945 roku. Do roku 1945 nazwa Ruthenberg. Prawdopodobnie po wojnie nosiła nazwę Raciniewo, która została zatwierdzona w roku 1946 przez Komisję Ustalania Nazw Miejscowych. Przynależność administracyjna wsi – do roku 1954 w gminie Łoża, od 1954 w gromadzie Wyczechy, a od 1972 w gminie Czarne.
Kościół
Pierwsze wzmianki o obiekcie pochodzą z XVI w., kiedy to pod koniec 1617 r. kościół w Raciniewie funkcjonuje w zapiskach źródłowych jako filialna parafia kościoła w Czarnem. Obecna świątynia została wybudowana na planie prostokąta w 1680 r. Generalne remonty przeprowadzone w połowie XIX w. oraz w latach siedemdziesiątych XX w. spowodowały, iż jedynie w niewielkiej części zachowana jest pierwotna konstrukcja ścian. W 1946 r. kościół przejęty został przez wspólnotę katolicką. Budowa i wyposażenie: kościół szachulcowy, konstrukcji słupowo – ramowej. Salowy, bez wyodrębnionego prezbiterium z nawy, zamknięty prostokątnie. Zakrystia z tyłu kościoła, kształtem przypominająca trójbocznie zamknięte prezbiterium. Wieża drewniana od frontu, osadzona na nawie. Zwieńczona blaszanym hełmem iglicowym. Dach jednokalenicowy, kryty papą. Wewnątrz zachowana empora. Ołtarz główny z elementami późnorenesansowymi (typu niderlandzkiego) z 1517 r. Interesującym elementem budynku jest dzwonnica. Jest ona umieszczona na gruncie i wtopiona w bryłę korpusu świątyni. Zgodnie z miejscową legendą świątynia została wybudowana w ciągu jednej nocy. Podziwiając wnętrze kościoła należy zwrócić uwagę na ołtarz typu niderlandzkiego, prawdopodobnie z 1715 r., przy którego budowaniu wykorzystano elementy starszego ołtarza. Świadczy o tym napis „1514”r. W 2015 roku została wyremontowana dzwonnica, która stoi obok kościoła.

Kościół Filialny Wyczechy

Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Historia.
Wcześniej dom mieszkalny. Część domu zakupiona została w 1975 roku przez Rodziców ks. Proboszcza Leona Guss (Mariana i Florentynę Guss) z przeznaczeniem na świątynię. Drugą część domu zakupił ks. Marian Kopeć w 1981 r. W tym samym roku cały dom został formalnie przekazany na rzecz Parafii Rzymskokatolickiej w Bińczu. Proboszcz ks. Marian Kopeć wraz z parafianami przebudował dom na cele kultu religijnego. Pierwsza Msza św. został odprawiona w 1982 roku – była to Pasterka. Dziś jest to w pełni funkcjonująca świątynia. W 2016 roku dzięki sponsorem i parafianom został wymieniony dach oraz została wybudowana wieża na kościele.
Foto-relacja z Kościoła w Wyczechach

KOŚCIOŁY ZAGINIONE

Kościół pod wezwaniem św. Franciszka. Wieś otrzymała przywilej lokacyjny w 1360. Później, ale jeszcze za czasów krzyżackich, powstał tu kościół. Wskazuje na to wzmianka o dwóch włókach kościelnych. Wydaje się, że w tym samym czasie utworzono w Łoży samodzielną parafię. W czasach rządów Lastalskich kościół przejęli protestanci. W tym też czasie istniała tu parafia protestancka, do której należały pobliskie Zalesie i Raciniewo. Jak podaje Panske pobudowano wówczas nowy kościół W wizytacji z 1653r. Czytamy, że był on postawiony w „pruski mur”. Znajdował się już wtenczas w rękach katolików. Następna wiadomość o świątyni pochodzi z 1837r. Podaje się tam, że kościół był już mocno zniszczony Później uległ całkowicie dewastacji. Nastąpiło to prawdopodobnie dlatego, że w Łoży mieszkało bardzo niewielu katolików (w 1885r. Stanowili zaledwie 2% ogłu ludności), i nie byli więc w stanie utrzymać kościoła. Do 1945r. ewangelicy z Łoży należeli do parafii w Olszanowie, a katolicy do Czarnego, do kościoła jednak chodzili do Nadziejewa. Obecnie mieszkańcy Łoży należą do parafii Bińcze.

Sokole

Przywilej lokacyjny wieś otrzymała w 1363r. Jest w nim mowa o 4 włókach ziemi dla kościoła. Wydaje się, że istniejący tutaj kościół był okazały, bowiem podporządkowano mu, w końcu XIVw. Kościół w Czarnem. W połowie XIVw. Była tu samodzielna parafia katolicka. Wkrótce jednak kościół w sposób raczej dla nas zagadkowy, zaginął. Nie wspominają go lustracje z lat 1564 i 1624. Blanke podaje, że w roku 1754 ewangelicy pobudowali we wsi drewniany kościół, który jednak w 1824r. spalił się. Nowego nie postawiono. Obecnie wieś należy do parafii w Czarnem.

Odrobina Historii

Był sobie pałac